Noisa's ziekte en einde


Een sip kijkende NoisaNoisa heeft altijd al erg veel problemen gehad met haar gezondheid. Ze heeft last van allergieën, van astma en van spondilose (heeft hetzelfde resultaat als hernia). Sinds 1996 heeft ze al Moderin/Modersan (een soort prednisolon) en sinds 1998 Theophylline tegen de astma. Ze neemt haar pilletjes gelukkig braaf in iedere ochtend en avond. Ze komt zelfs al uit zichzelf om ze te halen, omdat we haar erna altijd even borstelen en/of snoepjes geven.
Maar in mei 2001 kreeg ze (borst)kanker..........................


U kunt het verhaal van Noisa achter elkaar doorlezen, maar omdat het erg lang is,  is er aan het begin een overzicht van alle data waar u door op een datum te klikken direct naar een bepaalde dag toe kunt springen.
Direct naar 
het begin 
van het 
verhaal
2001:
2002:
2003:
januari:
januari:
januari: 4, 11, 15,17
februari:
februari:
februari:
maart:
maart: 28, 29 maart:
april:
april: 2, 10 april:
mei: 1, 11 mei:
mei:
juni:
juni:
juni:
juli:
juli: 14, 16, 18 juli:
augustus:
augustus: 1, 27 augustus:
september: 11, 18, 29 september: 19 september:
oktober: 6, 17, 30 oktober:
oktober:
november: 6, 19 november: 12 november:
december: 11, 14 december: 7 december:
verhaal


1 mei 2001

- dinsdag 


We zijn vandaag met Noisa naar de dierenarts geweest. Ze had een heel klein, maar hard bobbeltje in één van de melkklieren. De dierenarts vermoedt dat het een gezwelletje is en raad aan om het te verwijderen. Ze mag direct blijven.......... We besluiten het weefsel op te laten sturen voor onderzoek.

Een paar uur later mogen we haar ophalen. Ze is al goed bij en ondanks dat het volgens de dierenarts beter is als ze nog even niet eet, is ze met geen mogelijkheid bij het eten weg te houden. Maar ze gaat er niet van spugen, dus laten we haar maar........ 


Top Page

11 mei 2001

- vrijdag


Vandaag de uitslag van het onderzoek van het knobbeltje gehad. Het is maar goed dat we het gelijk weg hebben laten halen want het was kwaadaardig !

Top Page

11 sep 2001

- dinsdag


Bij Noisa zijn nieuwe kankergezwelletjes in haar melkklieren verschenen.

De dierenarts heeft gezegd dat het er slecht voor haar uitziet.
Er zijn nu drie mogelijkheden:
1.  Niets meer aan doen : de prognose is dan dat ze geen half jaar meer zal leven.
2.  De bobbeltjes  weghalen : een zware operatie met minimaal drie flinke littekens en heel veel kans dat er nieuwe bobbeltjes komen in het resterende melkklierweefsel.
3.  De 'melkklierlijsten' verwijderen : twee zware operaties , zodat er geen nieuwe gezwellen in de melkklieren meer kunnen optreden, maar geen enkele garantie dat er geen uitzaaiingen naar andere delen van het lichaam komen.

Een moeilijke keus.....  Noisa is nu 10 jaar en we willen haar nog niet kwijt. We willen haar ook niet de kans ontzeggen nog wat langer bij haar kinderen te blijven want Noisa's kinderen zijn ook nog steeds erg aan haar gehecht. 
Maar we willen haar ook niets laten ondergaan wat echt geen zin meer heeft.

De dierenarts vindt het moeilijk om een advies te geven. Ze kan in principe ieder van de operaties aan, en hij vindt haar ook niet te oud om het nog te proberen. Het is allereerst heel zwaar voor Noisa, dan naar voor ons en tenslotte kost het een hoop geld. 
Maar hij kan geen enkele garantie geven dat alles daarna over is..........

We hebben nu besloten om Noisa morgenochtend eerst onder narcose te laten brengen, dan rontgenfoto's te laten maken en te bekijken, en afhankelijk daarvan, óf haar bij te laten komen óf de eerste rij melkklieren te laten verwijderen. 
Als er op de foto's uitzaaiingen elders te zien zijn, laten we Noisa bijkomen zonder verdere
operaties, en zolang ze er geen pijn van heeft, rustig naar d'r eindje toe leven. 
Als er inwendig niets anders lijkt te zijn aangetast, laten we de beide melkklierlijsten verwijderen. Maar de ene kant moet goed genezen zijn voor de andere gedaan kan worden.

Alleen de huidige bobbeltjes weghalen heeft niet veel zin, vinden we, omdat ze dan veel melkklierweefsel overhoud en er nu ook al na twee maanden weer nieuwe bobbeltjes zaten.........


Top Page

12 sep 2001

- woensdag 


Noisa mooi en fier

Noisa vóór de operatie op 12 september 2001



Toen de rontgenfoto vanochtend klaar was bleek Noisa vanbinnen nog helemaal 'schoon' te zijn van uitzaaiingen. Dus zou er geopereerd gaan worden. De afspraak was om de melkklierlijsten aan 1 kant weg te halen. Voor zover vanuit die wond te bereiken zou de dierenarts proberen ook de andere gezwelletjes weg te halen.We hadden er twee gevonden met de maat van een grote erwt 
(capucijner ?) en drie kleinen, zo groot als de kop van een speld. Maar we hebben de dierenarts gevraagd om, als hij toch ging scheren, haar hele buik te scheren en onder narcose de rest van de klieren ook te controleren. Noisa liet het niet zo goed toe als we haar buik wilden bevoelen (wie wel ) zodat we er niet van overtuigd waren dat we alles hadden gevonden.Dat klopte, want na het scheren vond de dokter er nog twee bij, 1 grote erwt en 1 speldenknop.

Hij heeft met 1 (hele grote) snee de klieren van 6 van de acht borsten weggehaald. Van achter kan het namelijk soms wel tegelijk maar van voren nooit. Noisa had zoveel vet en daaromheen ruim vel, dat de dokter na het weghalen van de klieren en wat vet, genoeg vel overhield om alles te hechten. Alle 7 gevonden gezwelletjes zijn nu verwijderd ! Als dit alles genezen is moet ze nu nog wel een keer terug voor die twee borstjes die nu nog geen bultjes hadden. Maar dat is een veel kleinere ingreep dan nu. Het ergste heeft ze dus achter de rug. Alhoewel......

In eerste instantie is ze er bovenverwachting doorheengekomen. De dierenarts belde kort na de operatie om te zeggen hoe het gegaan was en zei daarna vol bewondering: " Maar ze is een hele sterke kat, hoor, ze zit nu alweer overeind." Toen we haar ophaalde zei z'n collega nog : " Ze zal vanavond nog wel niet willen eten want ze kan nog wat misselijk zijn."
Maar toen Irene haar thuis heel voorzichtig op een verwarmd kussentje neer wilde leggen, was ze niet te houden. Ze MOEST en ze ZOU eten. En niet zo'n beetje ook....ze was niet meer te stoppen. Na tien minuten hebben we de bordjes eten maar even een kwartiertje weggehaald. Anders zou ze gegeten hebben tot al het vet dat uit haar buik weggehaald was er weer aanzat....... Het lijkt trouwens net of ze een houten poot heeft omdat het pootje waar het infuus in heeft gezeten nu strak in het verband zit. Maar dat mag er vanavond al af.....(het verband dus, niet het pootje....).




Noisa zielig met poot stijf in het verband

Noisa net na de operatie op 12 september 2001 (met haar 'houten poot')



Maar nu (21.30 uur) begint ze wat stiller te worden. We hebben haar dus net de eerste
pijnstillers gegeven. Omdat ze zo zwaar is moet ze de pijnstiller en de anti-biotica tweemaal zoveel hebben als de meeste katten. Alles dus twee keer doorslikken en met haar gewone
medicijnen erbij moet ze nu dus TIEN pilletjes doorslikken per dag! Ook mag ze nu niet de Normison per injectie hebben. Dat zou de genezing van de wond niet ten goede komen.......
Gelukkig reageert ze snel op de pijnstillers.




Noisa's buik met groot rood litteken links

Zielige Noisa's buik  na de operatie op 12 september 2001.

Top Page

18 sep 2001

- dinsdag


Noisa kijkt helder uit haar oogjes

Hier kun je zien dat ze vandaag al weer helemaal helder uit haar oogjes kijkt.



Naar de omstandigheden gaat het heel goed met haar. Af en toe is ze wat duf, dat komt misschien van de pijnstillers die ze moet slikken, maar ze heeft toch al wel een keertje heel fel met een bont(?)muisje gespeeld.



Noisa's buik met keurig litteken links

Ook het litteken ziet er mooi rustig uit vandaag

Top Page

19 sep 2001

- dinsdag


Irene heeft even met de dierenarts overlegt, want we voelen een bultje onder het litteken. De dierenarts zei dat hij dacht (en hoopte) dat het een grote ader is die daar loopt en die hij af heeft moeten binden.......want anders betekend het dat er al uitzaaiingen naar het onderliggend spierweefsel zijn geweest en dat het een en ander groeit als een gek. In dat geval zullen we Noisa gauw kwijt zijn........

Top Page

29 sep 2001

- zaterdag


Noisa had tot vandaag pijnstillers. Zo'n jaap zal natuurlijk, als het al geen pijn meer doet, wel gaan jeuken . De antibiotica is nu op. Ze is nu van 10 pillen per dag terug naar 4. Ze slaapt heel veel, maar heeft ook hele speelse buien, er valt niets van te zeggen. De 'rits'  geneest goed en de hechtingen beginnen er nu uit te vallen. Arwen is lief voor haar en gaat veel bij haar liggen en wast haar. Bras, die nog altijd bij Noisa wil drinken, heeft nu grote pech natuurlijk, en schuifelt steeds teleurgesteld weer achteruit. Midas bemoeit zich als gewoonlijk nergens mee, en als Stapper toenadering tot Noisa zoekt begint ze te blazen en te mopperen. Alles is wat dat betreft dus weer bij het oude.

Top Page

6 okt 2001

- zaterdag


Het is nu drieënhalve week na de operatie en het gaat goet met Noisa, de hechtingen zijn eruit en de wond lijkt goed te genezen.

Top Page

17 okt 2001

- woensdag


Het is een angstig afwachten. Na de operatie ging het wel steeds wat beter. De wond is keurig genezen. Maar zodra we van 4 pijnstiller naar 3 probeerden te gaan werd ze slechter.... Na twee en een halve week begonnen we te vermoeden dat dat ontwenningsverschijnselen waren. Toen hebben we doorgezet en is ze inderdaad opgeknapt. Ze bleef eerst veel in haar mandje liggen en liep  moeilijk (wat niet verwonderlijk is als ze je halve buik en borst hebben weggesneden en de randen weer aan elkaar genaaid.....). We waren bang dat haar spondilose of haar astma ook weer opspeelde.  Misschien dat het door de operatie erger geworden was. In een nare houding geopereerd worden gedurende enige uren kan een ruggegraat die toch al niet goed is natuurlijk verder verzwakken en een narcose is bij astma ook een extra complicatie. Eerst de medicijnen voor de spondilose verdubbeld. Bingo ! Een gunstig effect....maar ze was er nog niet helemaal. Van de week ook de astma medicijnen van 1 naar 2 keer per dag verhoogd en ja hoor, ook resultaat. Ze is nu voor 85 % de oude..... Ze klimt zelfs alweer naar het bovenste mandje van de klimpaal....
Goed nieuws, ware het niet dat we allemaal bobbels voelen in het deel van haar buik dat geopereerd is....... We maken onszelf nog wijs dat dat de onderste hechtingen zijn, maar eigenlijk geloven we het zelf niet. Maar we willen zo graag hopen dat ze die hele zware operatie niet voor niets heeft hoeven doorstaan..... In de week van 29 oktober moet ze terug. In principe voor haar laatste operatie. Maar als de dokter bevestigd waar we al bang voor zijn, zullen we haar dat niet meer aandoen. Dan gaat ze lekker mee naar huis om haar laatste maanden (weken, dagen ?) verwend te worden. Tot ze te veel last van de gezwellen krijgt. En dan komt de moeilijke beslissing wanneer we er een punt achter moeten zetten. Daar hebben we met poes Isolde (Solletje) indertijd een hele nare herrinnering aan overgehouden. Die was al aan twee achterpoten verlamd door gezwellen, haar darmen werden door een groot gezwel dichtgedrukt en ze speelde nog !!!! Toen wij besloten NU kan het echt niet langer meer, heeft ze gevochten om in leven te blijven omdat ze nog niet dood wilde..... Dat vergeten we ons leven lang niet meer.... Maar goed, zo ver is het gelukkig nog niet....

Top Page

30 okt 2001

- dinsdag 


We hadden gehoopt vandaag wat duidelijkheid te krijgen. Of het is goed....opereren dus. Of het is niet goed...niet meer opereren dus. Maar de bulten in Noisa's buik waar Irene geen raad mee wist, kon de dierenarts ook niet echt plaatsen. Er waren ongeveer 6 bulten. Twee hele grote in de 'borstjes' die nog verwijderd moesten worden.......dat was te verwachten en de reden dat die twee ook nog weg moesten. Twee bleken inderdaad littekenweefsel te zijn. Dus geen reden voor paniek. Maar van de twee die overbleven kon de dierenarts ook niet veel zeggen. Ze zaten te ver van het litteken om littekenweefsel te kunnen zijn..........het konden dus nieuwe gezwelletjes zijn. De dierenarts wees ons erop dat die mogelijkheid bestond. Maar hij kon het niet met zekerheid zeggen..... Het konden ook vetbultjes zijn omdat hij vorige keer veel vet had weggehaald en dat had  hier en daar  aan de rand voor wat ophopinkjes gezorgd. Het kon ook nog zijn dat er vorige keer aan de buitenranden wat melkklierweefsel was blijven zitten..... en dat daar weer gezwelletjes in gekomen waren. Omdat hij op de buik beide zijden vanuit het midden had getracht weg te halen ZOU er iets aan de buitenzijden kunnen zijn blijven zitten. Het was heel moeilijk een besluit te nemen. We hebben hem gezegd dat we niet wilden dat ze geopereerd werd als er inderdaad sprake zou zijn van uitgezaaide gezwellen in het spierweefsel. Hij zei dat hij niets met ZEKERHEID kon zeggen. Hij zou met een naald een soort biopsie kunnen doen. Maar ook dat schijnt geen 100 % zeker te zijn.
Uiteindelijk hebben we de knoop maar doorgehakt. Als we niet meer opereerden zou ze heel snel weg zijn, want deze dingen groeien bij haar als gekken. Maar wel afgesproken dat dit absoluut de laatste operatie is. Wat er hierna ook weer gebeurt.



Noisa's buik met genezen litteken links

Noisa's buik VOOR deze operatie, waarop goed te zien is hoe mooi het
na vorige keer genezen was



Hij heeft de twee borstjes die over waren weggehaald en bij de twee andere knobbeltjes de buik opengemaakt. Daar bleken inderdaad nog restjes melkklierweefsel te zitten, met nieuwe gezwellen erin !!!!!! Dat is nu ook allemaal verwijderd........... Al met al is deze operatie weer net zo zwaar geweest als de vorige. En eigenlijk durven we niet echt te hopen dat alles nu goed is. Er hoeft blijkbaar maar een snippertje achter te blijven voor nieuwe problemen.......

Noisa is gelukkig goed door de operatie heen gekomen. Ze was weer snel bij kennis ( dat is nu juist de ellende met deze ziekte.....ze is voor de rest nog zo'n sterke kat....). En toen ze om 16.00 uur weer thuis kwam, was haar eerste tocht direct weer naar haar bord eten waar ze flink heeft staan bunkeren........ Nu beginnen de pijnstillers die ze per injectie heeft gehad uit te werken, dus gaat Irene haar een pilletje geven.




Noisa's buik met nieuw rood litteken, nu rechts
Noisa's buik NA deze operatie.  Niet helemaal tot bovenaan te zien.
Het litteken loopt nog wat verder door naar boven, richting kin, maar we
wilden haar niet  'uitrekken' omdat we haar geen pijn wilden doen........

Top Page

31 okt 2001

- woensdag 


Noisa was vandaag heel goed.....eigenlijk beter dan we hadden durven hopen. Je zou bijna denken dat ze zo iets heeft van :' O, dit heb ik al eens gehad....het gaat weer over....'. Ze loopt door het huis, kijkt helder uit haar oogjes, speelt HEEL voorzichtig met de andere mee met touwtjes en springt weer op bed en bank. (Dan zitten wij te rillen bij het idee).......

We hebben vanavond weer een bultje ontdekt. Vlak bij het oude litteken.....littekenweefsel..................?


Top Page

6 nov 2001

- dinsdag 


Noisa's buik. Het litteken rechts ziet er rustig uit

Noisa's litteken vandaag. Het grijze wazige spoor met de witte lijn in het midden is het oude litteken. De scherpe zwarte lijn het nieuwe. Het loopt onder Dede's hand nog een klein stukje verder naar boven en in Noisa's lies nog een stuk verder door  naar beneden dan je op de foto kan zien. Maar het begint er toch weer mooi uit te zien, niet ?



Met Noisa gaat het best wel goed. Haar fitte en levenslustige houding van net na de operatie zet zich voort. Ze eet en drinkt heel goed. Ze neemt keurig haar tien pillen per dag in ( 2 keer 1 en 2 keer 4, maar die gaan in twee keer erin in stapeltjes van twee pillen tegelijk, zodat ze geen 10 keer hoeft te slikken maar maar 6 keer). Als beloning krijgt ze dan een klein hapje gekookte kipfilet toe...... Trouwens vandaag zijn we begonnen met 1 pijnstiller minder en dat lijkt goed te gaan..... Noisa beweegt eigenlijk ook heel goed, vooral als je bedankt dat de melkklier bij de borst heel dun is en vast zit op het spierweefsel, zodat er ook spierweefsel is weggehaald.... Ze loopt normaal door het huis, speelt voorzichtig en springt en klimt onvoorzichtig...... Dat heeft haar al 1 uitgescheurde hechting opgeleverd, maar het wondje geneest schitterend. We kunnen het al niet meer vinden tussen de rest van het litteken. Het enige nare aan de toestand is dat ik alweer een knobbeltje voel..... maar het zit vlak bij het oude litteken..........



Noisa springend
Sorry, bewogen, maar ik wilde m'n verhaal dat ze al weer volop
springt even illustreren met deze foto van vanmiddag......

Top Page

19 nov 2001

- maandag


Noisa doet het redelijk goed. Ze lijkt zich gelukkig helemaal goed te voelen. Het probleem dat ze nu nog heeft is dat een week geleden de hechtingen eruit begonnen te gaan terwijl de wonden nog niet helemaal genezen waren. Ze had op haar buik flink wat lelijke plekken die nu wel zo'n beetje genezen zijn. Er is echter een 'zorgenkindje': een plekje op het kruispunt van de twee littekens dat open was gegaan. Het blijft een beetje 'dragen'. Op advies van de dierenarts zit Noisa dus aan haar tweede kuur antibiotica. We houden het met argusogen in de gaten.

Er is echter een klein sprankje hoop...... Irene voelt al sinds vlak na de operatie weer een bultje onder het oude littekenweefsel. Eigenlijk was ze er door de vorm en hardheid van het bultje al van overtuigd dat het weer fout zat, maar vandaag voelde ze dat het NIET ROND is. Er zit een bochtje in. Meer een boontje dan een erwtje.....En al die kwaadaardige dingen waren rond !!!! Dus toch hoop dat alles niet voor niets is geweest en dat dit littekenweefsel is ????.........

De andere katten reageren heel verschillend op Noisa. Stapper heeft altijd al een vete met haar en probeert nu af en toe uit hoe ver hij gaan kan. Dat valt hem trouwens aardig tegen want ze is nog steeds erg fel. Als hij haar weer vanuit een hinderlaag op haar nek springt laat ze hem alle hoeken van het huis zien...... Midas is heel erg een eenling en trekt zich ook nu weinig van haar aan.
Brasbras, haar zoon van 7 jaar oud blijft een tijdje bij haar weg als ze naar operatie en dierenarts ruikt, maar zodra die lucht weg is probeert hij weer bij haar te drinken. Zelfs nu ze helemaal geen tepeltjes meer heeft !!!!!! We verdenken hem ervan dat hij dan touwtjes uit de hechtingen trekt......
Arwen haar dochter is net zo'n moedertje als Noisa zelf altijd is geweest. Ze gaat bij haar moeder liggen als dat van d'r mag en wast en verzorgt haar dan helemaal. Heel lief om te zien hoe ze haar moeder bemoedert !!!!!!


Top Page

11 dec 2001

- dinsdag


Alles lijkt goed te gaan. Alle wonden zijn genezen. Er begint zelfs weer voorzichtig wat haar terug te groeien. Dat gaat langzaam bij haar, door de prednison. Ze lijkt zich goed te voelen. Ze krijgt alleen weer de medicijnen van voor de operaties........ Haar buik ziet er gehavend maar heel en rustig uit . Er zit nog steeds een bobbeltje, vlak boven het 'kruispunt' van de X van de littekens..... maar het voelt niet als een gezwel. We hebben ook de indruk dat het niet gegroeid is en mede vanwege de plaats waar het zit, een plaats waar veel 'gerotzooid' is, gaan we er dus nu maar vanuit dat dat littekenweefsel is.

Zo lijkt alles niet voor niets te zijn geweest. In ieder geval zou ze zonder de operaties nu al lang niet meer geleefd hebben................


Noisa zit als een gek met een touwtje te vechten
Ze vermaakt zich alsof ze nooit geopereerd is...........

Top Page

14 dec 2001

- vrijdag


Hals over kop met Noisa naar de dierenarts geweest want ze liep mank. We waren bang dat er misschien toch nog een gezwel in een spier bij haar pootje zat, maar we konden niets vinden en de dierenarts ook niet. Wel 'knakte' haar hielgewricht bij bewegen..... dus het meest waarschijnlijke is artrose. Ze heeft daar nu een kuur tegen (kan bij mensen niet maar bij honden en katten wel...). Als dat niet helpt moet ze weer onder narcose voor een foto.....

Gelukkig blijkt het heel goed te helpen. Ze blijft wat stram, maar voor de rest doet ze het weer heel goed.


Top Page

28 mrt 2002

- donderdag


Het is weer mis met Noisa. We dachten het al een paar dagen te voelen, maar gisteravond waren we er 'zeker' van: Noisa heeft weer knobbeltjes. Heel klein nog maar, gelukkig, maar de ene is in die dagen al uitgegroeid van een speldenknop naar een klein doperwtje.
Nadat we er een nacht over gehuild hadden (we hadden immers besloten niet nog meer te opereren) besloten we vanochtend de dierenarts te vragen of er toch nog mogelijkheden waren.

De dierenarts heeft de knobbeltjes bekeken en gezegd dat hij het nooit 100 % zeker kan zeggen maar dat het er inderdaad op lijkt dat het toch weer gezwelletjes zijn. Hij is het met ons eens dat ze niet diep lijken te zitten en nog erg klein zijn, zodat ze er in principe uitgehaald kunnen worden. Daarop hebben we gevraagd of er geopereerd zou KUNNEN worden. Is Noisa's buik genoeg hersteld, is haar conditie goed genoeg en kun je langs of over de oude littekens heen opereren ?  Hij heeft het heel goed nagekeken. Hij ziet daar ook geen problemen. Ze is in prima conditie ( dat vonden wij de laatste tijd ook, je had haar vannacht moeten zien spelen). De knobbeltjes zijn nog erg klein. Hij hoeft maar twee kleine sneetjes te maken, niet zulke japen als de vorige keer. Toen vroegen we of hij BEREID zou zijn om, ALS haar longfoto's laten zien dat haar longen nog steeds goed zijn, te opereren. Dat wil hij zonder meer doen. Hij heeft ons er alleen op gewezen, dat hij niet met 100 % zekerheid kan zeggen DAT het om gezwelletjes gaat. Het lijkt er erg op, maar hij weet het pas zeker als hij de knobbeltjes ziet. Een poes die zoveel geopereerd is kan ook littekenweefsel hebben. Maar hij gaf toe dat dat de vorige keer veel grover aanvoelde, meer als bulten en niet als speldenkopjes. Hij wees er ook op dat hij absoluut niet kan garanderen dat het wegblijft.

Dat weten we maar al te goed. Maar we kunnen er ook niet tegen om te gaan zitten kijken hoe twee, nu nog makkelijk verwijderbare, speldenknopjes uitgroeien tot dodelijke gezwellen. Als het nu om een groot gezwel in een spier gaat, of uitzaaiingen in de longen of andere organen..... maar een kat die zo speels is en nog zoveel zin in het leven heeft zomaar dood laten gaan...........

De dierenarts wil alleen niet dat we de indruk krijgen dat hij maar blijft opereren alleen maar om geld te vangen. Hij wil dat we weten dat hij zijn best kan doen, maar niets kan garanderen. Dat we dat in moeten calculeren in onze beslissing wel of niet te opereren. Noisa kan het volgens hem zonder meer aan, maar iedere operatie kost geld en hij kan geen garanties bieden.

Maar we willen zo graag nog deze kans voor Noisa en ons, en we kennen deze dierenarts nu al zo lang. Als het echt niet meer kon of verantwoord was, heeft hij dat altijd gewoon gezegd. En het is lang zo'n zware operatie niet als de laatse twee keren.........

We vragen ons nu af of we egoistisch zijn............ De dierenarts vindt van niet, hij denkt dat ze deze, niet zo'n zware, operatie goed aan moet kunnen. En we willen niet het risico lopen dat ze nu al aan iets doodgaat wat niet had gehoeven...... Daarbij is ze er de laatste keer redelijk makkelijk doorheen gekomen........

We hadden gisteravond tegen Noisa aan zitten praten. 'Kon je maar zelf zeggen wat je voelt en wat je wilt'. Maar daarna verklaren we onszelf weer voor gek, dat kan immers niet. Was het toeval dat Noisa vannacht de halve nacht als een gek met touwtjes en papiertjes heeft gespeeld ?

Besloten is nu, dat Noisa vrijdagochtend onder narcose gaat. Er dan foto's worden gemaakt, en als die goed blijken de bobbeltjes worden verwijderd.........


Top Page

29 mrt 2002

- vrijdag


Noisa heeft het weer achter de rug. Ze moest vanmorgen om 9.30 bij de dokter zijn. Nuchter natuurlijk. Dat is altijd een ellende. Het lijkt wel of Noisa dat nog het aller ergst vindt, die nacht vantevoren geen eten krijgen.......
Bij de dokter kreeg ze eerst een prikje om te gaan slapen, toen zijn er rontgenfoto's gemaakt.
De longen bleken nog steeds helemaal schoon te zijn !!!!

Er bleken inderdaad weer drie kleine tumortjes in d'r borst te zitten. De dokter denkt dat er minuscule stukjes borstweefsel zijn blijven zitten, want hij kon geen stukken borstweefsel vinden maar de tumortjes zaten ook niet in het spierweefsel. De kanker bij Noisa is zeer aggressief en hij denkt dat het aan een paar cellen borstweefsel genoeg heeft om verder te woekeren.

Noisa is heel goed door de operatie heen gekomen. Ze was al zeer snel weer helemaal bij. Ze heeft ook alleen maar twee kleine sneetjes in d'r buik, met maar een paar hechtingen. Ze heeft weer antibiotica en pijnstillers en loopt al weer volop door het huis alles kopjes te geven alsof ze niet weg is geweest. Ze is opgewekt en heeft in elk geval op dit moment geen pijn of last. De dierenarts, die weet hoe we twijfelden, zei ook dat we echt niet on-etisch bezig waren geweest.
Ze is van binnen helemaal schoon, voor zover we kunnen zien, geen uitzaaiingen of zo. Ze is nog steeds een sterke kat die de operatie makkelijk aankon. Hij was het er volledig mee eens haar deze kans nog te geven.

Voor nu is het dus weer (even) goed afgelopen........  alleen wat doen we als het WEER terug mocht komen........? Maar goed, dat zien we dan wel weer.....


Top Page

2 apr 2002

- dinsdag




Noisa doet het hardstikke goed !!!!! De dierenarts zei al, dat hij een ander soort narcose had gebruikt en dat ze daar zo goed op reageerde. Nou, dat klopt. Vanaf het moment dat ze weer in huis was vrijdag, lijkt het wel of ze helemaal niet heeft gemerkt dat ze geopereerd is. Af en toe likt ze het kale plekje op haar pootje van het infuus eens, zo van....'he, hoe kom ik daar nou aan?'. Maar voor de rest is ze helemaal geen zieke poes of zo. Ze is helder, loopt gewoon, springt gewoon. Er is helemaal geen verschil te merken met de Noisa van de dag voor de operatie. Op eerste paasdag werden we zelfs wakker doordat Noisa zo woest op het bed aan het spelen was !!!!!! We voelen ons nu ook helemaal niet meer bezwaard dat we Noisa hebben laten helpen.

Noisa zit met een touwtje te spelen
Ze speelt weer lekker........

Top Page

10 apr 2002

- woensdag


Noisa doet het goed. We hebben alleen de medicijnen tegen de astma wat geminderd omdat die de genezing van de wonden vertragen. Daardoor piept ze iets meer en ze snurkt. Maar we merken niet dat ze daar last van heeft.

Top Page

14 jul 2002

- zondag


Noisa heeft ALWEER knobbeltjes. We dachten alweer speldenkopjes te voelen in de tijd dat we zo druk waren met Arwen. Maar ze zaten vlak naast een litteken en we hoopten dat het
littekenweefsel was. Inmiddels zijn het erwtjes en kunnen we er niet meer onderuit. De beslissing vinden we dit keer niet zo moeilijk. Noisa heeft de laatste keer van die paar kleine dingetjes weghalen bijna niets gemerkt. Ze liep 's middags alweer door het huis alsof er niets gebeurd was. En behalve dat de (niet zulke grote) wondjes wat langzaam zijn genezen heeft ze er helemaal geen last van gehad.Niet van de narcose, niet van de littekens, niet van de medicijnen. Het enige waar ze het heel duidelijk niet mee eens was, was de avond en nacht vóór de operatie niet eten.
We beseffen dat we er weer alleen maar een paar maanden 'bijkopen', maar zolang als Noisa er niet meer last van heeft dan een nachtje honger, dan hebben wij het er wel voor over.... en als je haar af en toe ziet spelen, denk ik dat zij het er ook nog wel voor over heeft.............

Als we Noisa in het begin niet hadden laten opereren, hadden we haar nu al lang niet meer gehad. Nu speelt ze af en toe nog lekker, eet nog en ligt nog lekker bij haar kinderen. We hebben van haar operaties nooit spijt gehad.

Maar goed, laten we eerst maar eens afwachten wat de dierenarts ervan zegt. Misschien is het allemaal niet eens meer mogelijk.......


Top Page

16 jul 2002

- dinsdag


Vanmorgen bij de dierenarts geweest. Er is eigenlijk weinig nieuws toe te voegen aan de situatie. Hij ziet precies dezelfde problemen en 'oplossingen' als wij.

Noisa's conditie is goed op wat problemen met haar astma na, maar die had ze vorige keer ook al. Hij gaf alleen wel aan dat er nu toch waarschijnlijk niet nóg een keer inzit. Nog niet eens zozeer omdat Noisa het niet aan zou kunnen. Ze is nog steeds een flinke sterke kat,  maar opereren in littekenweefsel is niet zo goed en Noisa's buik heeft nu zoveel littekenweefsel.....
Tja, zelfs wij begrijpen dat het een keer ophoudt. Maar het is erg moeilijk te accepteren als het zo simpel te verwijderen is. Noisa wordt donderdag geopereerd.  Laten we hopen dat ze er net zo gemakkelijk doorheen komt als vorige keer.


Top Page

18 jul 2002

- donderdag


Noisa's operatie is achter de rug. Het is allemaal vlot verlopen. Het is net als vorige keer geweest. Het een nacht niet mogen eten snappen ze echt niet. We werden om de haverklap wakker gemaakt :"Hé, je bent vergeten ons eten te geven....!".

Ik mocht er weer bij blijven tot ze sliep. Om 9.00 uur ging ik weer bij de dierenarts weg. Om 10.30 belde hij al dat alles achter de rug was, dat ze weer bij kennis was en zelfs alweer op haar buik lag !!! Ze moest nog wel even tot drie uur blijven omdat ze nog aan het infuus zat. Toen we haar om drie uur gingen halen vroegen ze of ik zelf even wilde helpen, want ze was alweer zo bij de tijd dat ze naar iedereen die in haar buurt kwam sloeg en beet, maar het infuus moest er nog uit !!!! Dat is Noisa zoals we haar kennen, want Noisa moet niets van vreemden hebben........
Toen ze me zag slaakte ze een diepe zucht en toen ik haar vasthield liet ze de infuus zó verwijderen. Zodra ze haar mandje zag dook ze er gelijk in.

Eenmaal thuis hebben we de randen van het geschoren gebied even voor haar gewassen. Het ontsmettingsmiddel maakt dat altijd heel kleverig en klitterig en ze hebben geen rust voor ze het eruit gewassen hebben (en dus al die stinkende rommel en haren in hun maag !). We hadden tegenstand verwacht maar ze lag rustig te spinnen. Ze was blij dat ze weer thuis was.

Hoezo, nog even rustig aan met eten.... ? Ze liep in een rechte lijn uit de douche door naar de bak eten. Wat we ook deden, zodra we d'r loslieten liep ze naar de bak eten en was er niet weg te slaan tot dat'ie leeg was. We vullen hem maar even niet bij. Ze is helder, bij de tijd, stevig ter been en zeer opgewekt. Ze loopt alsmaar om onze benen rondjes te draaien en kopjes te geven.

Als ze morgen ook nog zo goed gaat,hebben we haar laatste operatie in elk geval weer goed achter de rug.


Top Page


19 jul 2002

- vrijdag


Noisa is 100 % O.K.!!!!!! Ze gedraagt zich alsof er niets gebeurd is. Eet lekker, slaapt op de
gebruikelijke plekjes, springt op bed en stoelen en lag vanmiddag alweer druk met de
krabplank te vechten. Geen enkel probleem.

Top Page

1 aug 2002

- donderdag


Noisa is nog steeds OK. Al heeft ze nu het gebruikelijke probleem dat de hechtingen eruit gaan en de wonden nog niet helemaal dicht zijn. Maar ze heeft er gelukkig geen last van.

Top Page

27 aug 2002

- dinsdag


Noisa heeft weer knobbeltjes.....maar ze zitten vlak bij het litteken. We hopen maar dat het littekenweefsel is. We kunnen haar toch niet meer laten opereren. We hebben eens gekeken of we nog  alternatieve geneesmiddelen kunnen vinden tegen tumoren.......
In een boek over homeopatie voor katten kwam ik zelf Conium D6 en Calcium Fluoraticum D12 tegen als mogelijkheid tegen kwaadaardige gezwellen.....  Eens kijken of we dat kunnen krijgen, en zo ja, in wat voor vorm.

Top Page

12 sep 2002

- donderdag


We hebben Noisa laten fotograferen bij hr. en mw. Scheffer

Portret van Noisa, ze kijkt belangstellend maar toch wat angstig in de lens
Echt Noisa, altijd bang voor de fotograaf, 
maar ze hield zich dapper......

Top Page

19 sep 2002

- donderdag


Noisa gaat nog redelijk wel. We hebben haar nu op homeopatische middeltjes. 3 stuks.
Volgens het boek 'homeopathie bij katten' geven we haar nu Conium en Calcium Fluoraticum. Volgens de man van de winkel en de foldertjes aldaar moesten we (ook) Thuja geven. Ze krijgt nu 's ochtends en 's avonds twee pilletjes en tussendoor een korreltje in een beetje smeerworst. Dat gaat perfect en zonder stress,. Maar ik voel steeds meer knobbeltjes. Ze zitten wel allemaal bij elkaar op een paar vierkante centimeter........  Ze worden niet snel groter maar het zijn er zeker al zo'n 8.....

Top Page

12 nov 2002

- dinsdag


Het is duidelijk dat het met Noisa nu mis gaat. We hebben geen idee hoelang ze nog heeft. Ze heeft nog geen last van de gezwellen, maar ze groeien aardig. De grootsten hebben al de maat van een druif........

Top Page

7 dec 2002

- zaterdag


Ze krijgt nog steeds bulten erbij en de grootste zijn inmiddels zo groot als een flinke druif. Maar
het groeit allemaal niet zo snel. Het is ook typisch dat de meeste bulten recht onder de littekens zitten. Heel stilletjes hopen we ook nog steeds dat ( een deel ervan ) littekenweefsel is........
Maar een vriendin, die al tientallen jaren kattenfokt en meer ervaring met katten heeft dan de meeste dierenartsen, was hier een tijdje geleden en die zei, dat ze ons graag hoop wilde geven, maar dat dit toch echt geen litteken weefsel was........
Dus we wachten het maar af. Het groeit niet zo snel (misschien door de homeopatische pilletjes en korreltjes ? ). Ze doet het lekker. Eet goed, drinkt goed, speelt nog. Maar als er tumoren uitzaaien naar de longen kan ze van de ene dag op de andere benauwd worden.......

Noisa's buik met grote rode bobbels
Hier zijn twee van de gezwellen goed te zien........

Top Page

4 jan 2003

- zaterdag


Noisa is half december een keer door d'r pootjes gezakt. We waren weer bang dat de gezwellen haar pootjes hadden bereikt..... Maar volgens de dokter was het waarschijnlijk niet de kanker maar iets in d'r hersentjes of de spondilose....... De medicijnen zijn nu iets veranderd en ze loopt nog niet 100 % goed, maar toch al weer heel aardig. Maar hij schrok ook wel van al
die gezwellen op haar buik. Hij gaf haar (half december dus) 'nog een paar maanden'. We houden haar goed in de gaten, want we willen niet dat ze pijn krijgt of te benauwd wordt.

Top Page

11 jan 2003

- zaterdag


Noisa loopt als kangaroe op haar hele achter voeten
Hier loopt ze ook op haar hele voeten i.p.v. op de tenen
Ze loopt nu echt op haar hele voeten........



Het gaat nu echt achteruit met Noisa. We moeten nu goed in de gaten gaan houden dat we op tijd ingrijpen. D'r lopen gaat weer achteruit. Ze loopt achter op haar hele voeten in plaats van op haar tenen. Ze loopt er nog wel mee rond, maar gaat vaker liggen. D'r ademhaling was ook weer minder geworden, dus de Theophylline ook weer opgevoerd, dat lijkt weer wat te helpen.
Ze wil niet graag meer op schoot....... Maar kijkt wel helden uit haar oogjes. We hebben niet de indruk dat ze pijn heeft of het ernstig benauwd heeft maar ze wordt nu duidelijk minder......

Top Page

15 jan 2002

- woensdag


Noisa zit bij de bank. Ze ziet er op het oog goed en helder uit
Zo zag Noisa er vanmorgen nog uit.........



Tot vanavond ging het perfect met Noisa. Maar toen begon ze te spugen na haar pilletjes. Alleen pilletjes en bloed......  Zo te zien had ze een lege maag. Stom van on, we hadden ze vanmiddag eten gegeven dat ze niet zo geweldig vinden....... We hadden er echter nooit bij stilgestaan dat Noisa niet zou eten..... Die eet ALTIJD en die eet altijd ALLES.........
We zijn opgebleven tot haar maag weer wat gekalmeerd was. Midden in de nacht was dat, rond drieën at ze weer wat en dat bleef erin. We durfden haar er echter nog geen pilletjes achteraan te geven......

Top Page

16 jan 2002

- donderdag


Vandaag ging het gelukkig weer perfect met Noisa. We hebben haar, verspreid over de dag, haar pilletjes gegeven na een beetje van haar lievelings eten. Alles is erin gebleven en ze is weer lekker zichzelf. Ze doet het weer goed. Zolang ze haar pillen maar krijgt kunnen we dit nog wel even volhouden !

Top Page

17 jan 2002

- vrijdag


Vanochtend om tien uur wilden we Noisa haar pilletjes geven, maar ze kwam niet toen ik riep.......
Dat doet ze anders altijd heel braaf wel........ Ze lag onder het tafeltje. We hebben haar op de bank gezet en wat te eten gegeven. Ze keek ernaar, draaide zich om en begon te spugen. Jeetje......... geen bloed weliswaar, maar geen eten betekend geen pilletjes. En geen pilletjes betekend geen pijnstillers.
We besloten het later nog maar eens te proberen. Noisa bleef stilletjes liggen.
Een uurtje later liep ze naar de waterbak. Maar zodra ze het water zag begon ze weer te spugen. Ze liep terug naar de kamer ging op haar zij liggen en gaf een brul. Ze had pijn, dorst en kon geen eten of drinken meer zien........
We hebben de knoop doorgehakt. Dit moet het einde zijn. Als ze geen pijnstillers meer kan slikken houdt het op. We hebben de dierenarts gebeld, maar die was aan het opereren. Hij zou rond vier uur komen. Noisa ging echter steeds sneller achteruit. Ze had duidelijk pijn en kreeg steeds meer moeite met ademen. Rond één uur was ze echt zo benauwd........en ze had echt veel pijn. Ze zakte nu ook weg. Ik heb de dierenarts gebeld eerder te komen. Even voor twee uur was hij er. We hebben haar vredig in kunnen laten slapen.  Al duurde het toch nog een tijd voor ze weg was. Ze was een erg sterke kat........ Maar we hebben er vrede mee dat ze nu rustig is ingeslapen op haar plekje op de bank waar ze altijd bij ons lag. Geen dag te vroeg, geen dag te laat.............................

Top Page

(Foto: G. Scheffer)
Noisa poseert gezond en in volle glorie
Lieve Noisa, rust nu in vrede.............in onze gedachten blijf je altijd bij ons

 

.


Home

Back

Top Page

Next(Arwen)

e-mail ons Uw reactie

Laatste wijziging: 28 maart 2004 
Alle auteursrechten liggen bij: Irene Erkelens en Deirdre Bouman