Stappers Einde

Stappertjes einde….

Het begon op 1 augustus 2007.
Hierbij een verslag door de mails die we hebben rondgestuurd aan onze vrienden:

1 augustus 2007:

Alleen is de tumor flink gegroeid en gaan bloeden.
Als hij er veel aan blijft likken zou het een gemene wond kunnen worden,
waar hij veel last van kan hebben.
De keus is...óf hem nu laten inslapen, óf de tumoren weg laten halen.

We hebben overlegd met de dierenarts.... die zegt dat de operatie heel goed kan.
Het is niet onverantwoord uit medisch oogpunt gezien.
Stap heeft meer dan 90 % kans dat hij goed door de narcose komt...
en zelfs een kansje dat hij er iets beter uitkomt, omdat hij urenlang aan het infuus moet en
daardoor zijn nieren eens flink gespoeld worden.
De tumoren zitten alleen maar in zijn vel, je kunt ze zo oppakken.....
Er is geen reden om aan te nemen dat de wonden niet zullen genezen
en hij hoeft er niet veel meer medicijnen voor.
Wel zou dan gelijk zijn gebit gedaan kunnen worden.
Stappertje heeft een paar hele slechte tanden en daar last van.
Maar alleen daarvoor wilden we hem de narcose niet aandoen.

De dierenarts zei ook, dat hij geen 100 % garantie kan geven dat Stappertje niet
tijdens de operatie overlijdt.
Hij zei ook dat het helemaal niet gezegd is dat Stappertje er ook maar één dag langer door leeft.
En er is ook geen garantie dat er niet over een week weer een grote tumor zit.
Het enige dat de operatie oplevert is een betere levenskwaliteit voor Stapje
voor de tijd die hij nog heeft.
Het alternatief is hem morgen of overmorgen in laten slapen.

De dierenarts wilde hier geen advies in geven. Het is veel geld voor misschien heel weinig tijd.
Hij wilde alleen al onze vragen beantwoorden en zo goed mogelijk informatie geven.
We moesten de beslissing zelf nemen.

Jullie begrijpen dat dit een hele moeilijke keus was. Maar we hebben besloten hem te laten opereren.
ALS hij tijdens de operatie overlijdt hebben we er vrede mee.
Dat is maar een dag ofzo vroeger dan dat we niet hadden laten opereren...
en we hebben hem dan een kans gegeven.

Als hij er goed doorheen komt, heeft hij de laatste weken/maanden
van zijn leven in elk geval geen pijn z'n bekje meer en hopelijk geen gapende bloedende tumoren.
En als we hem hierdoor wat betere kwaliteit van leven kunnen geven
is het het geld waard....ook al zou het maar voor een paar weken, of zelfs nog korter, zijn.

Stappie gaat morgenochtend vroeg naar de kliniek, moet dan eerst een paar uur aan een infuus,
wordt dan geholpen en moet dan nog tot in de avond aan het infuus blijven.
Morgenavond mogen we  hem dan weer ophalen, als alles goed is gegaan....

2 augustus 2007, 13.20 uur:

Het was goed dat we de afspraak met de dierenarts hadden vanochtend,
want toen we wakker werden zat alles onder het bloed.
De tumor lekte niet meer een klein beetje,maar het bloed stroomde er echt uit.
En dit is geen overdrijven.

Waarschijnlijk was het nog niet zo lang zo hevig,want het was allemaal nog licht van kleur en
anders was Stapper er ook wel slechter aan toe geweest.
Het was niet te stelpen. Uiteindelijk hebben we hem verbonden.
Gaasje erop en zelfklevend verband eromheen. Gelukkig kon hij er nog wel mee lopen.

Stapper ging uit zichzelf al in de varikennel liggen.....dat betekend dat hij zich niet goed voelde,
want ze weten dondersgoed dat de varikennel betekend --> naar de dierenarts.
Normaal als we het ding pakken is er geen kat meer te bekennen....

Ook de dierenarts was van mening dat er nu echt ingegrepen moest worden.
Als we hem niet hadden laten opereren, hadden we hem vanochtend moeten laten inslapen.

2 augustus 2007, 22.50 uur:

Stapper is weer thuis.
Hij is nog erg 'groggy' van de narcose.
We waken vannacht om de beurt bij hem.
Hopelijk raakt hij gauw door de uitwerking van de narcose heen.
Morgen meer.

3 augustus 2007, 14.00 uur

3 augustus 2007, 22.30 uur

4 augustus 2007, 15.00 uur

Tja, zo gaat het goed, zo is het weer minder.
Tot 4 uur vannacht ging het steeds beter met Stappie.
Rond die tijd at hij zelfs een aangeboden schoteltje AD leeg, met smaak.
Daarna heeft hij tegen Dede aan in bed liggen slapen tot 8 uur vanmorgen.
Toen we om 8 uur wakker werden lag hij nog heerlijk te pitten.
Maar eten dat we aanboden wilde hij niet. Nou ja, waarschijnlijk had hij zich om 4 uur overeten...
Maar toen we hem op de kattenbak zette viel hij om.
De motoriek was slecht en even later stond hij ook te hijgen.
Verder was hij weer helemaal van de wereld... grote starende ogen...niet reageren op geluid.....
Heeft hij er nog een tia overheen gehad ?

Inmiddels is het bijna drie uur 's middags en is hij weer een beetje aan het opknappen.
Hij eet weer als we de AD in z'n bekje spuiten,
gaat zelf drinken en likt weer smeerkaas van m'n vinger.
Het lopen gaat nog moeizaam, maar ook weer wat beter dan vanochtend.
En ja hoe zou je zelf lopen als je ene knie en andere enkel was geopereerd.....?
Maar het is al beter geweest. Vanavond laat mag ik hem de laatste injectie tegen de pijn geven.
Die zou anderhalve dag, dus tot maandagochtend, moeten werken.
Dus pijn hoeft hij niet te hebben.
We wachten het allemaal af en houden jullie op de hoogte....

4 augustus 2007, 21.00 uur

Het beeld is weinig veranderd, hoewel het een tikkie beter gaat.
Over het algemeen is hij nog helemaal wezenloos.
Hij hoort en ziet wel, maar erg slecht, is nog gauw buiten adem en loopt nog wiebelig.
Maar hij heeft weer een beetje van een schoteltje gelikt (mits je het onder z'n kin houdt)
en staat af en toe op om water te drinken.

Vanavond belde de dierenarts uit zichzelf op om te vragen hoe het gaat.
Hij denkt dat er een bloedpropje rondzwerft, dat nu eens een tijd hier,
dan weer een tijd daar de boel verstopt en dan bepaalde functies blokkeert.
Dat kan ook de benauwdheid tot gevolg hebben. Maar er is niet veel tegen te doen.
Bloedverdunners zouden juist een grote hersenbloeding tot gevolg kunnen hebben
en hebben veel bijwerkingen die Stappie nu juist niet kan gebruiken.
Ook hij zegt het blijft afwachten...
Het is een dubbeltje op z'n kant dat naar beide kanten om kan slaan....
Als er nieuws is horen jullie het weer...

5 augustus 2007, 16.30 uur

Het beeld veranderd maar heeel langzaam, hoewel het weer een tikkie beter gaat.
Hij nog helemaal wezenloos en tamelijk apathisch,
maar dat hebben de andere met dit weer ook wel wat.
Zijn temperatuur is nog steeds te laag 37,6 i.p.v. 38,5.
Dus niet veel verbeterd maar gelukkig ook niet verslechterd. (Vrijdag was het 37,5).
Hij hoort nu af en toe iets en ziet iets beter, maar nog steeds erg slecht.
Hij is minder gauw buiten adem en loopt iets minder wiebelig.
Hij eet nu regelmatig een beetje van een schoteltje, als je het hem voorhoudt,
staat af en toe op om water te drinken en is vanochtend
voor het eerst naar de kattenbak gelopen om te plassen.
Ontlasting is een probleem. Als dat morgen nog zo is, bel ik nog even met de dierenarts.
We hebben hem een beetje malt-pasta gevoerd en koffiemelk.
Twee dingen die hij erg lekker vindt maar normaal niet mag hebben
omdat het bij hem erg laxerend werkt.
Als dat niet helpt kunnen we nog wat zonnebloemolie proberen.

5 augustus 2007, 21.30 uur

Hoewel we dachten dat er eerder verslechtering was dan verbetering vanmiddag,
omdat hij alleen maar apathisch lag te liggen, was vanavond z'n temperatuur weer goed !!!!
Hij had 38,5 !! Precies zoals het hoort. Komt het door de warmte ? Is het blijvend ?
We weten het niet, dat moet morgen uitwijzen.
Maar voor het eerst sinds donderdag wijst de thermometer de juiste temperatuur aan !
Gaat het dan toch de goede kant op ?

6 augustus 2007, 12.00 uur

Het is nog steeds niet echt goed met Stappie...
Hij is tamelijk apathisch en hoort en ziet nog steeds erg slecht.
Wat  wel erg goed was, was dat z'n temperatuur vanmorgen nog steeds in orde was: 38,6 C !!
Hij eet nog steeds goed als je het hem voorhoudt... hij heeft ook al wat sneller door dat het eten is.
Ook drinkt hij goed en soms zelfs uit zichzelf, hoewel hij heel veel moeite heeft de waterbak te vinden.
Meestal staat hij er in, voor hij door heeft waar die is.
En soms heeft hij zelfs niet door dat'ie erin staat....
Er staan nu overal waar hij gewend is te drinken een paar bakjes.
Dat maakt de kans dat hij het kan vinden wat groter.

De dierenarts heeft gisteravond weer uit zichzelf opgebeldom te vragen hoe het ging,
alleen, voor we goed en wel konden overleggen
werd er een spoedgeval, een bloedende hond, bij hem binnen gebracht,dus moest hij ophangen.
Hij zal vanmiddag weer bellen voor overleg. Als er nieuws is horen jullie het weer...

6 augustus 2007, 21.00 uur

Nog niet veel nieuws. De dierenarts was blij dat de temperatuur goed was gebleven.
Hij heeft een en ander gegeven tegen de verstopping
(wat nog niet echt werkt) en Stappertje gaat aan de doping !!!
De dierenarts denkt dat hij zich een stuk beter zou kunnen voelen
en aan zou kunnen sterken op.......epo !
Dus dat proberen we een paar dagen.

Hij ziet nog steeds niet, maar lijkt hele harde geluiden weer te horen,
want hij schrikt als er iets valt of iemand niest.....
Je kunt wel goed aan hem merken dat hij geen ondertemperatuur meer heeft.
Hij voelt weer aan als een levende kat i.p.v. als een hard koud hoopje dood bont....
Morgen horen jullie wel weer verder.....

7 augustus 2007, 13.00 uur

Horen is gelijk gebleven, alleen harde geluiden....
Zijn temperatuur is goed gebleven, ook vanochtend had hij 38,6 C.
Hoewel hij er nog wel wat zielig uitziet, is hij een stukje alerter.
Hij is wat sterker, en voelt steviger aan.

Hij loopt wat zekerder van z'n zaak, alhoewel hij nog lang niet helemaal stabiel loopt.
Hij ziet het ook ietsje beter als er iets in z'n weg staat.
Schampt nog wel dingen, maar loopt niet meer overal tegenop.
Ook ziet hij het nu als ik een bakje of schoteltje voor z'n neus houd, mits het niet van glas is.

Maar hij heeft ook wat ontlasting gehad. Van de verstopping is het ergste nu voorbij.
Maar het was geen rustige nacht....hij had om 18.15 laxeermiddel gekregen,
maar er kwam niets, ondanks dat hij regelmatig heel erg zijn best deed.
Hij ligt 's nachts stevig tegen een van ons aangedrukt in bed,
meestal tegen Dede, want die beschouwd hij als zijn moeder.
Maar vannacht wisselde hij het af.
We wilden hem warm houden en niet de hele nacht in de douche zetten,
maar erg rustig slaapt het niet als je weet dat hij laxeermiddel heeft gehad....
Bij iedere beweging zaten we rechtop en renden met hem naar de kattenbak.
Maar pas vanmorgen kwam er een paar keer wat.
Het is de vraag of het probleem al helmaal is opgelost.
Maar het gaat de goede kant uit.

8 augustus 2007, 16.00 uur

Vanochtend vonden we hem weer wat minder. Ik was eerst bang dat hij weer ondertemperatuur had,
maar dat bleek gelukkig niet het geval, hij had keurig 38,5 C.. Hij bleek een beetje aan het uitdrogen.
Hij drinkt zelf, maar blijkbaar niet genoeg.
Het was niet zo erg dat ik nu gelijk infusen met vocht ga laten aanrukken.
We hebben afgesproken hem zo min mogelijk nare dingen aan te doen.
Als het op is, is het op....
Maar ik geef hem gewoon na iedere maaltijd een paar spuitjes
(zonder naald natuurlijk) water in zijn mond. Dat slikt hij gewillig door.
Ik vind het wel jammer, want hij moet toch eens weer zelf eten en drinken,
en op deze manier zal hij weinig dorst hebben, dus weinig neiging om zelf te gaan drinken.
Ook eten gaat wat minder. Hij eet alleen zelf van een bordje als hij het erg lekker vindt.
Maar de soorten voer die hij kan eten zijn beperkt. Hij eet niet echt stukjes, maar likt alleen.
We hebben dus alleen wat aan voer dat echt heel fijn en zacht is,
zoals AD en de mousse van Sheba.
Maar op die paar soorten is hij inmiddels aardig uitgekeken.
Hij wil nu wel graag Gourmet diamand, rund.
Maar dat zijn stukjes, dus hij likt alleen de jus eraf !!
Gelukkig slikt hij wel braaf en met smaak alles door wat we in zijn bekkie spuiten.
Hij gaat zelf naar de kattenbak, al is het soms nog moeilijk voor hem om die te vinden.
Als hij verkeerd loopt, bijv. het halletje in i.p.v. de douche,
moet je er als de kippen bij zijn want dan gaat hij ook daar zitten...kattenbak of niet.
Hij moet dus de hele dag door in de gaten worden gehouden.

Ondertussen kan hij er echt van genieten als je hem aandacht geeft.
Hij gaat dan lekker liggen spinnen.
Hij krijgt ook weer wat meer contact met zijn omgeving
Als hij zich goed voelt, ligt hij wat rechter op en om zich heen te kijken.

Ook denken we dat hij wat meer hoort.
Laten we hopen dat er zich in die hersentjes toch weer het e.e.a. aan het herstellen is.
We blijven ons best doen
Zover weer voor nu.

9 augustus 2007, 19.30 uur

Goed nieuws en slecht nieuws vandaag. Het goede nieuws is dat er duidelijk vooruitgang in zit....
Gisteravond liep hij van de kattenbak terug naar de slaapkamer.
Meestal liep hij dan door tot bij Dede's nachtkastje en bleef daar dan staan met zijn neus
helemaal in de hoek gedrukt totdat Dede of ik hem op bed tilde.
We hebben mijn reserve meditatiekussen daarom in het hoekje gezet,
dat komt ongeveer tot de halve hoogte van het bed.
Dan kan hij daarop klimmen en daarvandaan op het bed. Sinds gisterochtend had hij dat door.
Maar gisteravond sprong hij zo ineens vanaf de grond op het bed !!
Dat betekend niet alleen dat hij meer kracht in z'n poten heeft, maar ook dat hij weer wat beter ziet,
om de hoogte en de afstand voor de sprong in te kunnen schatten....

Verder goed nieuws is dat hij vanochtend midden op bed zat en
toen ik om het bed heen liep, me helemaal volgde.
En toen Dede hem vanmiddag riep, keek hij om en liep naar d'r toe. Hij gaat echt goed vooruit.

Het slechte nieuws is dat hij nog steeds te uitdroogd is. Het extra water voeren leverde niet genoeg op.
Dat redt je ook meestal niet want we gaven hem 8 keer per dag water via spuitjes....
maar per keer kan je niet veel meer dan 3-5 ml geven. Dus op z'n best 40 ml.
Ik had gehoopt dat dat genoeg was, omdat hij zelf ook af en toe drinkt. Maar dat was het dus niet.

Na overleg met de dierenarts toch besloten om,
in elk geval vandaag, dan maar vocht toe te dienen per infuus.
Dan krijgt hij vandaag zo'n 250 ml in één keer. Daar vandaan zien we wel verder.
Gelukkig heb ik alle spullen meegekregen van de dierenarts,
want die gaat morgen op vakantie en dan zit je weer met een vreemde arts.

Meneer Stapper heeft trouwens ook weer een beetje willetje terug.
Hij wil niet meer klakkeloos alles wat wij willen.
Als we hem nu op de kattenbak zetten, stapt hij er gedecideerd weer af,
loopt het huis in en wil daar gaan zitten om z'n behoefte te doen.
"Kom nou, ik ga toch niet op de kattenbak alleen omdat jullie dat willen !!!".
We nemen hem nu dus mee naar de douche en doen de douchedeur dicht.
Dan zetten we hem bij de kattenbak. Hij draait zich dan om en loopt weg, maar omdat de deur
dicht is, loopt hij maar een paar rondjes door de douche, om daarna te besluiten
dat hij best wel even op de kattenbak zou kunnen gaan nu hij hier toch is....
Katten !!!!

Hij is heel blij als we hem opnemen om met hem te knuffelen, dan en 's avonds als naar bed gaan, kruipt hij dicht tegen ons aan en begint luid te spinnen.
Het is en blijft een lieve knul.

Veilig in Dede's armen....jammer dat er geen geluid bij de foto zit...kon je hem horen spinnen...

10 augustus 2007, 23.30 uur

Nee, we zijn triest omdat twee (misschien drie) knobbels in zijn achterpoot hebben gevoeld.
En geen kleintjes ook. En niet in de huid, maar dieper in het weefsel. In de spier ? Tumoren ?
We zouden eigenlijk niet weet wat anders. Het enige beetje hoop dat we nu nog hebben,
komt uit het feit dat we eerder zo'n knobbel hebben gevoeld, een maand of twee geleden,
maar toen we ermee bij de dierenarts waren konden we hem geen van drieën vinden.
Is het iets anders ? Iets dat uit zichzelf kan verdwijnen ? De ene zit in zijn lies, dat zou nog
een lymfeklier kunnen zijn,  maar de andere zit een stuk lager in de poot.
Ik dacht niet dat daar ook nog lymfeklieren zaten.

Het is juist zo triest omdat hij eigenlijk helemaal over de opratie zelf heen is,
en langzamerhand ook steeds meer herstelt van de tia's of wat dat ook geweest is.
Hij eet zelf (gaat er alleen nog niet uit zichzelf naar toe en het is nog te weinig),
hij drinkt zelf (gaat alleen ook daar nog niet uit zichzelf naar toe en het is ook nog te weinig),
hij gaat goed op de bak, het zien en horen gaat vooruit.....

We kijken het nog even aan. Hij lijkt geen pijn te hebben en loopt niet slechter dan voor de operatie.
Onze dierenarts is vandaag voor drie weken op vakantie gegaan........
en we zitten niet op een vervanger te wachten.

Stapper  krijgt straks nog een keer vocht. Gelukkig vindt hij dat niet erg.
Hij ligt lekker rustig bij Dede op schoot en merkt nauwelijks dat het naaldje of het vocht er in gaat.
We hopen dat het herstel doorzet en hij ook weer zelf op zoek gaat naar eten en drinken.
Dan hoeft dit ook niet meer. Zover weer voor nu.

11 augustus 2007, 23.00 uur

Oh jongens, wat is het allemaal dubbel.... Er was vannacht een incident.
Ik werd om even voor zes wakker. 6 uur is weer tijd voor z'n eten.
Ik ging m'n bed uit om z'n eten klaar te maken maar zag dat Stappie, die tussen mij en Dede in lag,
zelf opstond en richting voeteneind liep. Ik dacht dat hij naar de bak wilde en wilde hem pakken,
maar hij liet zich al van het bed afglijden, zoals hij dat tegenwoordig altijd doet:
op de rand gaan liggen, voorpoten naar de grond laten zakken en
dan de rest van het lijf er gewoon achteraan laten vallen....
Dus ik bleef  bij het hoofdeinde staan wachten tot hij om de hoek van het bed kwam lopen.
Maar hij kwam maar niet.....

Toen ik ging kijken lag hij vlak bij de hoek van het bed, helemaal plat uitgestrekt op de grond.....
Ik dacht dat hij misschien wat naar was neergekomen of erg moe was en
pakte hem op om hem mee te nemen naar de douche,
maar toen ik hem opraapte bleek dat hij z'n plas liet lopen en benauwd was.
Ik heb hem snel meegenomen naar de douche en op de kattenbak gezet,
maar daar zakte hij hijgend door z'n pootjes en plaste liggend verder....
Toen hij klaar was bleef hij liggen hijgen.

Ik heb hem mee terug genomen naar de slaapkamer en hem rechtop tegen m'n schouder gehouden
om hem zoveel mogelijk lucht te geven en te kalmeren. We hebben een kwartier zo gezeten.
Hij leek helemaal van de kaart en heel benauwd. Na een kwartier was hij weer op adem.
En leek hij zich weer redelijk OK te voelen.
Ik heb hem bij Dede gelegd en we zijn weer in slaap gesukkeld met het idee:
dit kan zo niet doorgaan....
Als hij nu weer terug bij af is, moeten we hem morgen echt in laten slapen, zeker gezien die bobbels.

Maar vanmorgen was Stappertje er niet alleen helemaal overheen....
hij was zelfs weer een stuk beter dan gisteren.
Hij reageerde weer op het geluid dat er een blikje wordt opengemaakt in de keuken,
hij lijkt zijn staart weer te kunnen bewegen (dat heeft hij na de operatie niet meer gekund),
en hij was weer een stukje alerter.
Hij is vanmorgen al twee keer naar Dede toegelopen als ze hem riep en
begint te laten merken dat hij genoeg heeft tijdens het voeren.
Hij was echt weer een heel stuk beter dan gisteren!!!

Zou hij inderdaad een bloedpropje hebben dat nu weer verschoven is ?
Het hijgen kan daar ook van komen, als het propje in de buurt zit van waar
de hersenen het ademhalen regelen.
Of zou hij vandaag toch wel weer wat beter zijn geweest en
heeft hij tussendoor een aanval van iets anders gehad  ?
We weten het niet. In elk geval was hij weer zo goed
dat we er weer niet meer over dachten hem direct in te laten slapen.

Inmiddels is het avond en is onze blijdschap over het herstel weer een flink stuk getemperd.
Hij is in de loop van de dag stiller geworden, weer meer afwezig en zwakker.

Ook is hij eind van de middag weer benauwd geweest.
We stonden op het punt om een weekenddierenarts te zoeken,
om hem in te laten slapen toen hij weer wat opknapte.
Als dat vaak terugkomt is het niet eerlijk hem zo voort te laten ploeteren.
Dan moeten we de knoop doorhakken.
En zo word je steeds heen en weer gegooid tussen hoop en vrees.
Slopend.....

12 augustus 2007, 23.00 uur

Hij is definitief gestopt met eten. Hij drinkt af en toe nog wel wat,
maar hij kan niet goed meer op zijn pootjes staan.
Hij kan niet goed meer rechtop zitten en hij kan niet meer dan 3 stappen lopen.
Als hij van de kattenbak naar de slaapkamer terug loopt, zo'n 7 meter,
is hij zo buiten adem, dat hij drie kwartier zit te hijgen met z'n tongetje uit z'n bekje.
We vermoeden dat zijn hartje ook niet goed meer werkt.

Het totaal komt er nu dus op neer dat zijn nieren op zijn, zijn hersentjes niet goed meer werken,
hij waarschijnlijk een aantal flinke tumoren heeft,
waarschijnlijk z'n hartje ook slecht is en hij het zelf helemaal moe is.
We willen het het beestje niet langer aandoen om verder te knokken.
Hij lijkt geen pijn te hebben.
Hij slaapt 95 % van de tijd en voor de rest ligt hij stil op bed voor zich uit te staren.
Als ik hem op de kattenbak zet, moet ik hem ondersteunen,
hij kan niet meer uit zichzelf rechtop zitten.
Hij is 15 jaar. Het is een mooie leeftijd. En hij heeft heel dapper zijn best gedaan.
Genoeg is genoeg. Hij hoeft niet meer. Morgen of dinsdag krijgt hij rust.
We hebben er vrede mee....het is goed zo......maar oh, wat zijn we verdrietig.....

Zover weer voor nu, als het voorbij is laat ik het nog wel even weten.

13 augustus 2007, 16.30 uur

Het was echt tijd.
Hij lag alleen nog maar stilletjes op hetzelfde plekje en af en toe kreunde hij zachtjes.
Dus waarschijnlijk had hij nu ook pijn.

Vanmorgen gelijk al vroeg de vervangend dierenarts gebeld.
Hij zou misschien aan het eind van de ochtend komen maar het was stervens druk.
Hij houd een groepspraktijk van 4 dierenartsen vandaag alleen draaiend.
Rond één uur werden we gebeld dat hij het niet redde.
De operaties van vanochtend waren nog niet eens afgerond
en de wachtkamer zat ale weer vol met afspraken voor vanmiddag en spoedgevallen.
We mochten vanavond met hem komen of anders kwam hij morgenochtend hier thuis langs.
Morgen zijn ze met z'n tweeen.

Maar we willen hem niet meer tot morgen laten wachten en omdat we het toch het liefst thuis
laten doen, ben ik een paar andere dierenartsen gaan bellen. Of je nu de vervanger uit de ene
praktijk of uit de andere hebt.... ze kennen Stapper geen van allen en wij kennen hen niet.
We hebben een andere dierenarts bereid gevonden om hem vanmiddag in te laten slapen.
Ze kwam om even voor vieren. Een lieve meid.

Met veel liefde en geduld heeft ze gedaan wat nodig was.
Het is voorbij.
Stappertje heeft nu rust………………...

-------------------------------------------------