Lieve allemaal,

Het was mei dat m'n laatste mail verschenen !
Maar omdat Irene en Dede de computers steeds maar zelf nodig hadden
(druk, druk, druk....je kent dat wel)
is het er niet eerder van gekomen weer te schrijven.
En nu is er weer zoveel te vertellen dat het weer te veel zal zijn voor één mail....
Maar goed, daar gaan we dan:

Romeo is hier nu zo'n half jaar in huis,
dus het is misschien wel goed om te vertellen
hoe de onderlinge verhoudingen zich hebben ontwikkeld.

Deze foto geeft de situatie eigenlijk heel goed weer:

Ik sta (of liever gezegd: ik lig...) boven Romeo en
daar hebben we allebei vrede mee.
Loesje zoekt haar heil nog vooral bij Irene en Dede.

Of, zoals je op de volgende foto ziet,
Romeo en ik zoeken elkaar veel op maar
Loesje blijft op een afstandje.

In het begin leek Loesje Romeo niet zo erg te vinden.....
ze sliepen zelfs in twee mandjes naast elkaar....

en als Romeo en ik samen aan het dollen waren,
deed Loesje, op afstand, zelfs een beetje mee....

Of ik doe een Munchkin oftewel een teckel-kat na.
Lijkt goed, hè ?

Loesje kijkt daar hooghartig op neer.
dat is veel te plat voor een dame van stand...

Maar Romeo kijkt dan vol verbazing en verwondering toe:

Maar hij moet wèl zijn plaats weten....
dus niet zó:

maar zó:

Dan blijf ik hem goed gezind en
sta ik hem af en toe genadig toe mijn hoofd te kussen....

Maar Loesje vindt het nu niet meer leuk....
Ze kan haar draai niet meer vinden

en is af en toe onzindelijk......
dat geeft Irene en Dede veel verdriet,
maar ze proberen alles om het voor Loesje ook weer leuk te maken.
Feliway, de kap van de kattenbak af, aandacht, Selgian, andere medicijnen
(voor d'r niertjes en tegen de allergie heeft ze pillen) anders doseren,
de kattenbakken vaker verversen.....
soms is het een paar dagen goed, maar dan gaat het weer mis.
Maar I&D blijven hun uiterste best doen...

Hiervoor vertelde ik al van de onderlinge verhoudingen,
Nu dan de werkverdeling.
Want als je samen leeft,
moet je ook samen afspraken maken over het werk !
Maar daar er met Loesje niet te praten valt
heb ik het werk maar samen met Romeo verdeeld....

Ik vroeg hem of hij ergens goed in was....
zegt'ie dat hij groen vingers heeft !!!
Nou, dat is echt gelogen, hoor !!
Hij heeft niet eens vingers !!
En groen zijn ze ook niet !!
Kijk maar:

Maar hij zei dat dat betekent dat hij veel van planten en van buiten houdt
en graag voor planten zorgt.
We hebben dus samen afgesproken dat hij nu over de planten gaat en
dat ik me daar niet meer mee bemoei....

Hij is gelijk buiten aan de slag gegaan.....
die bakken met viooltjes kunnen vandaag de dag ècht niet meer !!!
Dus daar heeft hij gelijk wat aan gedaan.

Maar Irene begreep het helemaal niet !!
Dus toen ze alles er die avond weer in had gezet moest die arme Romeo het de volgende ochtend weer helemaal opnieuw doen.....

En zelfs toen kwam de boodschap nog niet over !!
Mensen zijn zó  hardleers.
Irene zette ze nòg een keer terug en hing de bak toen aan de railing ....

Je begrijpt dat Romeo toen veel moeite moest doen
om ze bij te brengen dat ook dit niet kon....
Maar hij staat voor zijn werk en niets is hem teveel...

En ja hoor, nu begreep Irene eindelijk
dat viooltjes in een bak geen goed idee is deze zomer.
Maar voor de zekerheid blijft Romeo de zaak wel goed in de gaten houden,
want je weet maar nooit....

De reactie van I&D daarop was e knoopjes waarmee het net vastzit
allemaal nog maar even goed hebben gecheckt.
Kijk was het dus duidelijk ergens goed voor.
Slimme jongen die Romeo....

Irene probeerde haar zin door te drijven door satéstokjes in de aarde te steken...
maar daar heeft een goed vakman geen enkele moeite mee....

En ook op het gebied van hortensia's was ze erg hardleers....

Ze gaven Romeo de bijnaam 'slopertje' of 'solvertje'
(dat is een figuur uit de verhalen over Heer Bommel van Maarten Toonder,
alles wat het kereltje aanraakte verdween......)
snappen jullie dat nou ?

Maar Romeo vat zijn taak serieus op dus ook binnen ging hij aan de gang:

Daarop pakten I&D alle bloempotten in met gaas:
(je moet wel goed kijken om het te kunnen zien)

Maar een goed vakman heeft voor alles een oplossing:

dat scheelt mij ook weer werk.
Maar ik moet zeggen....zo grondig als hij werkt....
dat kan ik niet.

Wat ook erg rustig voor mij is, is dat hij nu het bezoek ontvangt....
Joop:

Annemiek:

Marian:

Ik heb er geen omkijken meer naar.....

Alleen met Niek en Nous moest ik me nog even zelf bemoeien.
Maar ja, die hadden een cadeautje voor me meegebracht en
dan is het voor een nette Brit niet gepast niet even 'dank je wel' te komen zeggen....

Tot slot nog dit:
Linda, Dede's dochter, heeft een schitterende ochtendjas voor Irene gemaakt,
met....je raad het al ?
Juist:  katten !
Ze heeft ze zelf getekend, heel knap !
Wij hebben geen model gestaan, want ze ziet ons bijna nooit als ze hier is....
dan verstoppen wij ons namelijk, omdat ze met velen komen
vinden wij dat te druk....
Maar tussen de schitterende katten op de ochtendjas hebben wij wel
evenbeelden van onszelf terug gevonden

De slanke, hoge, sierlijke Romeo:

De nuffige Loezepoes:

en natuurlijke de charmante, prachtige en vertederende Toet:

Maar ja....het echt is altijd beter....
Tot ziens !!

TOET